Leş kaktüsü, Asclepiadaceae familyasına ait bir bitkidir ve ana vatanı Afrika ile Asya kıtalarıdır. Bu bitki, 30-50 cm yüksekliğe ulaşabilir ve dalları 1.5-2.5 cm arasında değişir. Çok fazla dallı gruplar oluşturur. Leş kaktüsü, aldığı ışığa bağlı olarak gri-yeşil, koyu yeşil veya çok güneş aldığında morumsu kırmızı renklere bürünebilir. Yapraksız ve kenarları dişlidir. Çiçekleri 5 dilimli yıldız şeklindedir ve 3-10 cm arasında değişen boyutlara sahip olabilir. Çiçeklerin renkleri altın sarısı olup, üst kısımları kestane veya kahverengi benekli olabilir. Yaz ayları boyunca çiçek açar ve çiçeklerinin kokusu çürümüş et kokusuna benzer. Bu koku, sinekleri kendine çekerek döllenmenin gerçekleşmesini sağlar.

Leş kaktüsünün çiçekleri, muhteşem görünümlerine karşın oldukça kötü kokar. Aslında "leş kokusu" adını da buradan alır. Bu kötü kokusu nedeniyle bitkiye "leş kaktüsü" denilmiştir.

Genel olarak çiçeklerin koku yaymasının amacı, tozlaşmayı sağlamaktır. Güzel kokulu bir çiçek, arılar tarafından daha fazla dikkat çeker. Bu şekilde arı veya böcekler tarafından çiçeklerin tozlaşma görevi üstlenilir ve çiçekler, tozlanma ile gelecek nesilleri meydana getirecek tohumları oluştururlar. Gösterişli ve güzel görünen ancak kötü kokan bu bitkiyi, kokunun yayılmayacağı bir yere koymak gerekir.

Leş kaktüsü, tohumdan, yandan çıkan yavru veya daldırma yöntemiyle çoğaltılabilir. Gevşek ve suyu iyi süzen toprakları sever. Nemi fazla olan ortamlarda çürüme hastalığı riski vardır. Çok soğuk havalarda ise su az verilmelidir.

Leş kaktüsü, botanik ve ekoloji alanında ilginç bir araştırma konusudur. Çiçeklerinin kokusu, bilim insanları tarafından sineklerin ve diğer böceklerin çekilme mekanizmalarını anlamak amacıyla incelenmektedir. Ayrıca, bu bitkinin adaptasyon yetenekleri ve çevresel stres faktörlerine karşı dayanıklılığı üzerine yapılan çalışmalar, bitki biyolojisi ve ekosistemler açısından önemli bilgiler sunmaktadır.

Leş kaktüsü, estetik açıdan hoş görünse de, kokusunun rahatsız edici olması nedeniyle genellikle açık hava alanlarında veya iyi havalandırılan yerlerde yetiştirilmelidir. Bu bitki, doğru bakım koşulları sağlandığında uzun ömürlü olabilir ve bahçelere veya peyzaj düzenlemelerine farklı bir dokunuş katabilir.